معنی نار سقر - جستجوی لغت در جدول جو

نار سقر

لغت نامه دهخدا

(رِ)

آتش طور. آتشی که در کوه طور بر موسی کلیم الله تجلی کرد. رجوع به طور شود:
شد خضر راه بخت تو نخلی که نار طور
شمع ره کلیم شد از شاخ اخضرش.
وحشی

لغت نامه دهخدا

نای سار

در کرمان، کول، تنبوشه های بزرگ قنات را گویند، (یادداشت مؤلف)، ناسار، رجوع به ناسار شود

لغت نامه دهخدا

چار سر

(سَ)

اصطلاحی در بازی آس. اصطلاح بازی ورق. چارصورت از قبیل چار شاه و چار بی بی و چار سرباز و چار آس، چار ورق ده خال. چار لکات

لغت نامه دهخدا

تار سر

(رِ سَ)

تارک سر: فرق، تار سر که راهی است میان موی سر. (منتهی الارب). مفرق، تار سر که فرق جای موی سر است. (منتهی الارب). قبض،بزرگ شدن سر یا تار سر. (منتهی الارب). قلۀ تار سر مردم. (منتهی الارب). رجوع به تار (مخفف تارک) شود

لغت نامه دهخدا

دار سر

نام مرتعی بین راه آلاشت و لفور، روی درخت، بالای درخت

فرهنگ گویش مازندرانی

نال سر

سر ایوان

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی نار سقر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما